Są urazy konieczne i niezbędne dla rozwoju dziecka i nabywania umiejętności pokonywania przeszkód, kształtowania wewnętrznej siły. I są też takie, przed którymi, wprost przeciwnie, trzeba dziecko chronić. Jak my, jako rodzice, mamy odróżnić nieprzewidywalne urazy, które pozwalają dziecku się wzmocnić, gdy przechodzi kolejne etapy rozwoju, od tych, które nie powinny mieć miejsca? W naszych czasach, gdy na pierwszym miejscu stawia się zaspokojenie wewnętrznych pragnień, a każda frustracja postrzegana jest jako psychiczny dyskomfort, musimy nauczyć się nie mylić zranień nie do uniknięcia z tymi, których należy unikać, aby nie ryzykować wychowania naszych dzieci na osoby bezradne wobec życiowych trudności i niepewności losu.