Jacek Wróblewski: Urodzony w 1966 roku, z wykształcenia dziennikarz. Pracowł w redakcjach dzienników, tygodników i miesięczników. Parał się kulturą, prawem, infrastrukturą, ekonomią i motoryzacją. Był krytykiem filmowym, muzycznym i teatralnym. Pracował też w warszawskim samorządzie. Pierwsze przymiarki do pisania czysto literackiego zrobił w okresie studiów, kiedy to związał się z wydawnictwem "Enigma". Na poważne pisanie zdecydował się w 2004 roku hołdując zasadzie, że najlepsze historie opowiada życie, trzeba je tylko wygrzebać i odpowiednia opisać. Jego babka była przemytniczką, a potem kapitalistką trzęsącą połową miasta, ojciec - wziętym prawnikiem. Gdyby nie było wojny, Jan Ptaszyn Wróblewski zostałby zapewne dziedzicem fortuny rodzinnej i żył jak milioner. Władza ludowa odebrała jednak majątek rodzicom, a jemu zezwolono studiować tylko na wydziale mechanizacji rolnictwa. Może zostałby kierowcą kombajnu lub traktora, gdyby nie radio w domu, a w nim audycje rozgłośni Monachium i kipiący z głośników jazz. Ptaszyn został więc artystą. Wbrew woli władz, ale też rodziny.