Na pewno kapłaństwo i małżeństwo jest powołaniem. Często mówimy o powołaniu do kapłaństwa. Często mówi się: nauczyciel czy lekarz z powołania. Ale czy może być górnik albo rybak z powołania? A czy tynkarz, ślusarz, piekarz albo hydraulik to też powołanie? Jeśli TAK, to dlaczego nie mówimy o nich, jak o "powołanych" a o ich zawodzie jak o powołaniu? A jeśli NIE, to dlaczego nauczyciele, księża czy lekarze mają być uprzywilejowaną grupą, że niby ich zawody to prawdziwe "powołania" a inne - trędowate... Aby odkryć swoją drogę powołania, trzeba zwrócić się ku swojemu wnętrzu i usłyszeć wewnętrzny głos, który wzywa do podjęcia danej drogi obowiązków, stanu, w jakim Bóg chce mnie widzieć. Bóg daje mi czas. Sprawia, że spotykam ludzi, którzy w mniejszym lub większym stopniu wpływają na moje wybory. Daje mi dary i talenty. Powołanie ma też swoje etapy. Ktoś zaręcza się i żeni lub wychodzi za mąż. Inny wstępuje do nowicjatu czy seminarium, wybierając stan duchowny. Ktoś inny jeszcze decyduje się być w życiu zupełnie sam... Każdy wybór stanowi maksimum możliwości człowieka w danej chwili. I wcale nie trzeba umierać dla swoich idei czy palić mostów, historii i tego wszystkiego, co było dobre lub złe w przeszłości, bo właśnie odkryłem swoje powołanie i rozeznałem drogę życia. Jak nadać sens temu wszystkiemu, co się w moim życiu wydarza i wydarzyło? O tym jest ta książka.