Istoty filozoficznego przesłania jogi jako pewnej sztuki życia i myślenia należy szukać przede wszystkim w klasycznych traktatach. Klasyczny okres jogi indyjskiej to czas formowania się dojrzałych postaci starożytnych szkół filozoficznych. Szkoły te dokonywały syntezy swoich nauk, dzięki czemu powstawały wzorcowe, komentowane przez kolejne stulecia dzieła. Do najważniejszych z nich zaliczają się Jogasutry, przez wielowiekową tradycję przypisywane mędrcowi Patandżaliemu, oraz komentarz do nich, czyli Jogabhaszja, której autorem miał być Wjasa. Nazywane często również Traktatem o jodze, Jogasutry oraz Jogabhaszja najpełniej prezentują, czym jest nauka płynąca z jogi. O ile bowiem zarówno zachodnia, jak i wschodnia tradycja filozoficzna dążyły do poznania absolutu, to różniły się one co do wyboru drogi tego poznania. Tom Klasyczna joga indyjska zawiera oba traktaty w przekładzie wybitnego polskiego indologa Leona Cyborana (1928?1977) oraz obszerny wstęp tłumacza, zawierający jego najważniejsze prace poświęcone filozofii, praktyce i etyce jogi. Tom ten stanowi więc zarówno doskonałe wprowadzenie do filozofii i historii jogi, jak i bogate źródło wiedzy i materiału dla wszystkich interesujących się dalekowschodnią kulturą.