"Kronika przedstawia dzieje Kazimierza Wielkiego i jego dwojga następców. Nakreślona z niepoślednim talentem, a pisana z nieskrywana pasją lub przynajmniej z ironią, tam zwłaszcza, gdzie autorowi wypadło mówić z przeciwnikach politycznych, do których należeli najwybitniejsi dygnitarze państwowi z regentką królową Elzbietą na czele. Jest ona najżywszą i najbardziej osobistą kroniką Polski średniowiecznej. (...) Jest prawdziwą kopalnią ciekawego materiału obyczajowo-anegdotycznego." Julian Krzyżanowski