Najlepsza powieść francuska roku 2005 (nagroda FNAC). Jej symbolicznym spoiwem jest mroczna baśń o ogrze, mitycznym potworze, który zamordował w lesie dwójkę dzieci. Akcja Śmiechu ogra toczy się w Europie na przestrzeni kilkudziesięciu lat - od roku 1941 na Ukrainie (masakra Żydów w Kramaniecku), poprzez lata 60. w Niemczech i w Paryżu, po czasy współczesne. Opowiada o trudnej miłości francuskiego rzeźbiarza Paula i Clary, córki lekarza Wehrmachtu - pary żyjącej współcześnie, lecz zmagającej się z przechodzącym z pokolenia na pokolenie, jak złowieszczy śmiech ogra, przekleństwem przeszłości. Wielopłaszczyznowa opowieść Pierre'a Péju jest jednocześnie powieścią wojenną, miłosną, jak i filozoficznym dociekaniem natury zła. Autor wydobywa na światło dzienne najskrytsze uwarunkowania ludzkich postępków; wskazuje wagę "nieszczęścia z opóźnionym zapłonem", które czai się pod powierzchnią rzeczy.